Jeugd

Ik ben opgegroeid tussen handwerkende vrouwen. Haken, breien, kantwerk, borduren en kunstbreiwerk waren dagelijkse kost. Dus op zesjarige leeftijd zat ik vrolijk mee te haken, want ik had het niet alleen gezien het zat gelukkig ook in mijn genen. En van Sinterklaasfeesten of Kerst- en Nieuwjaarsdagen herinner ik me weinig. Maar het was echt feest voor mij als ik met mijn moeder mee mocht naar een breiwolwinkel of de plaatselijke handwerkwinkel. Misschien daarom dat dit tot op heden nog steeds als een feest aanvoelt als ik in deze winkels kan ronddwalen.

Dus zal het misschien niet raar overkomen als ik zeg dat mijn moeder in al die jaren een verzameling heeft van meer dan 500 stuks, pulls, jurken, raamdecoraties, gilets en sjaals. Tijd voor iets anders moet ze gedacht hebben want ineens verschenen er op mijn email foto's van kinderkleedjes.

Maar het probleem was dat ze er graag eens een levend modelletje had in gezien. Ik dacht bijna onmiddellijk aan de vijfjarige kleindochter van mijn vriendin Nicole en stelde haar de vraag. Alex zag het wel zitten als iedereen haar dan zou kunnen zien op internet en als ze blinkende schoentjes mocht meebrengen.

Het weer was ons goedgezind en de fotoshoot verliep vlekkeloos.

Na afloop vroeg ik haar of ze later fotomodel ging worden. "NEEN!" antwoordde ze.
Of zangeres? Ook "NEEN!",  "ik word schooljuffrouw" zei ze.

Ondertussen zijn er weer een paar nieuwe kinderkleedjes in de maak en zal er nog een fotoshoot volgen en ik denk dat Alex dit niet erg zal vinden.

Alex dank je wel, je bent het perfecte fotomodelletje! En ook dank aan mijn persoonlijke huisfotograaf en dochter Emily die zorgt voor onze foto's.

Meer foto's kan je vinden op de blog van mijn moeder, neem zeker eens een kijkje op www.denise.be/blog